Μόλις έκλεισες τα εισιτήρια για ένα ταξίδι στο όνειρο και νιώθεις πανέμορφα... Δεν θέλω να στο χαλάσω αλλά τώρα αρχίζουν τα δύσκολα! Το να οργανώσεις ποιες πόλεις της Ιαπωνίας θα επισκεφτείς, τον χρόνο που θα μείνεις στην κάθε μία και τα αξιοθέατα που θα συμπεριλάβεις στο πρόγραμμά σου είναι ζόρικη υπόθεση. Προσωπικά μου πήρε αρκετές εβδομάδες και πολύ ψάξιμο στο διαδίκτυο για να αποφασίσω που, πώς και πόσο...

Αν θέλεις να γλιτώσεις αυτή τη χρονοβόρο διαδικασία ή απλά ψάχνεις για ιδέες για να οργανώσεις το ιδανικό για εσένα ταξίδι στην Ιαπωνία, η σειρά των blogposts που ξεκινάει με το παρόν κείμενο θα παρουσιάσει το αναλυτικό πρόγραμμα που ακολουθήσαμε με τον φίλο μου κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας χωρισμένο ανά ημέρες ώστε να συμπεριλάβω όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες. Και πιστέψτε με, μερικές από αυτές τις πληροφορίες θα σας γλιτώσουν χρόνο αλλά και χρήμα κατά την διάρκεια της παραμονής σας στη Χώρα των Χρυσανθέμων.

Λίγα λόγια για το ταξίδι μας

Πριν ξεκινήσουμε με το αναλυτικό πρόγραμμα καλό θα ήταν να αναφέρω κάποιες πληροφορίες για το ταξίδι μας. Επιλέξαμε να επισκεφτούμε την Ιαπωνία την Άνοιξη (για την ακρίβεια 22 Μαρτίου με 8 Απριλίου) με σκοπό να δούμε τις ξακουστές ανθισμένες κερασιές (sakura στα ιαπωνικά). Αναμφίβολα είναι μία από τις ομορφότερες εποχές να επισκεφτείτε την Ιαπωνία, αλλά ταυτόχρονα και μία από τις ακριβότερες και πιο πολυσύχναστες, καθώς πλήθος κόσμου θέλει να θαυμάσει τα μαγικά ιαπωνικά τοπία πλαισιωμένα από ανθισμένα λευκά και ροζ λουλούδια και τα εστιατόρια/ ξενοδοχεία/ μαγαζιά κάνουν χρυσές δουλειές από όλον αυτό τον τουρισμό. Όπως καταλαβαίνετε ο σωστός και έγκαιρος προγραμματισμός ήταν μονόδρομος για να καταφέρουμε να αποφύγουμε τα πλήθη τουριστών στα δημοφιλέστερα αξιοθέατα και να μην ξοδέψουμε μια περιουσία.

Η πτήση μας ήταν μέσω Ντουμπάι και φτάσαμε στο αεροδρόμιο Ναρίτα του Τόκιο στις 23 Μαρτίου το απόγευμα. Στο αεροδρόμιο μείναμε αρκετή ώρα καθώς είχα παραγγείλει να μου στείλουν εκεί δύο κάρτες SIM (μία για εμένα και μία για τον φίλο μου) για να έχουμε παντού δεδομένα (θα ακολουθήσει post με πληροφορίες για τις κάρτες και άλλα θέματα που πρέπει να γνωρίζετε πριν φτάσετε στην Ιαπωνία). Επίσης στο αεροδρόμιο πήραμε τις πρώτες μας μάσκες σε ένα φαρμακείο (πανάκριβες, προτείνω να πάρετε κάποιες από τα 7-Eleven του αεροδρομίου ή να περιμένετε να φτάσετε στην πόλη και να πάτε σε κάποιο 7-Eleven ή Family Mart). Οι μάσκες είναι ολόκληρη κουλτούρα στην Ιαπωνία και θα δείτε να τις φοράνε όλες οι ηλικίες για να κρατήσουν μακριά τα μικρόβια και να μην μεταδώσουν τα δικά τους. Προσωπικά τη φόρεσα μόνο τις πρώτες ημέρες και μετά απλά έγινα φίλη με τα μικρόβια 😂

Εκεί επικυρώσαμε και τα Japan Rail Pass μας για να πάρουμε το Narita Express και να φτάσουμε στο Τόκιο. Βγάλαμε επίσης και από μία κάρτα Suica που είναι must για κάθε ταξιδιώτη καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλες τις γραμμές του μετρό (πίστεψέ με είναι πολλές και αν δεν έχεις την κάρτα θα πρέπει να βγάζεις διαφορετικά εισιτήρια για κάθε γραμμή - σκέτος πονοκέφαλος και χάσιμο χρόνου), αλλά και στα λεωφορεία, στα μηχανήματα αυτόματης πώλησης (είναι παντού και πουλούν ότι μπορείς να φανταστείς, από αναψυκτικά και σνακ, μέχρι ράμεν!) και στα convenient stores (π.χ. 7-Eleven, Family Mart).

Το ξενοδοχείο μας αποδείχθηκε εξαιρετική επιλογή. Μείναμε στο APA Hotel Kanda Jimbocho Ekihigashi και μόνο τα καλύτερα έχω να πω (το προσωπικό δυσκολευόταν πολύ με τα αγγλικά αλλά αυτό είναι γενικό φαινόμενο στην Ιαπωνία, οπότε απλά θα το προσπεράσω). Το δωμάτιό μας ήταν αρκετά μικρό αλλά τρομερά λειτουργικό και με όλα όσα χρειαζόμασταν τις 7 νύχτες που μείναμε εκεί. Επίσης είχε καθημερινή καθαριότητα και παροχή προϊόντων υγιεινής (από σαμπουάν και αφρόλουτρο μέχρι οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες, κοκαλάκι για τα μαλλιά και χτένα!) και ή τιμή του ήταν πολύ λογική για Ιαπωνία. Να μην ξεχάσω και την τέλεια τοποθεσία - σε πολύ κεντρική περιοχή, κοντά σε 4 σταθμούς μετρό και δίπλα από πάμπολλα εστιατόρια! Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Και οι δυο μας τρελαινόμαστε για ράμεν, οπότε με το που αφήσαμε τις βαλίτσες στο ξενοδοχείο το πρώτο μας μέλημα ήταν αν ρωτήσουμε στη ρεσεψιόν για ένα καλό εστιατόριο για ράμεν! Το εστιατόριο ήταν κοντά στο ξενοδοχείο (6-7 λεπτά με τα πόδια) και αποτελούνταν από έναν πολύ μικρό χώρο που δεν χωρούσε παραπάνω από 20 άτομα. Πριν μπεις έπρεπε να παραγγείλεις σε ένα μηχάνημα έξω από το εστιατόριο που είχε φωτογραφίες των φαγητών και περιγραφή μόνο στα ιαπωνικά (αποδείχθηκε ότι αυτός ο τρόπος παραγγελίας είναι αρκετά συνηθισμένο στην Ιαπωνία, ιδιαίτερα για ράμεν-εστιατόρια, και το συναντήσαμε σε πολλά μέρη, σε αρκετές περιπτώσεις ευτυχώς και με αγγλικές περιγραφές!). Μία υπάλληλος του καταστήματος βγήκε να μας βοηθήσει αλλά τα αγγλικά της δεν ήταν και τα καλύτερα οπότε επιλέξαμε με βάση τις φωτογραφίες!

Τα ράμεν στην Ιαπωνία έχουν αρκετά διαφορετική γεύση από αυτά που ξέρουμε εμείς στην Ευρώπη, οπότε η πρώτη μας επαφή ήταν ένα μικρό σοκ για τους ουρανίσκους μας. Μπορώ να πω ότι κανείς από τους δυο μας δεν τρελάθηκε με το φαγητό, μέσα σε μερικές όμως ημέρες που συνηθίσαμε τις διαφορετικές γεύσεις καταλήξαμε να γίνουμε λάτρεις των γιαπωνέζικων ράμεν και πλέον οι ευρωπαϊκές παραλλαγές δεν μας ικανοποιούν όπως παλιά (ένα από τα κακά του να γεύεσαι τη αυθεντική κουζίνα μιας χώρας).

Φεύγοντας από το εστιατόριο περάσαμε μια βόλτα από τα πρώτα 7-Eleven που βρήκαμε (είναι πραγματικά παντού και βρίσκεις ότι χρειάζεσαι) για να προμηθευτούμε σνακ και νερό και πήγαμε κατευθείαν για ύπνο στο ξενοδοχείο. Όπως καταλαβαίνετε δεν είχε και πολλή δράση η πρώτη ημέρα και το πρόγραμμα ξεκινάει ουσιαστικά από τη δεύτερη, οπότε αυτή θα θεωρήσουμε επίσημα πρώτη από εδώ και στο εξής 😁

Χωρίς άλλες περιστροφές, παρακάτω ακολουθεί η περιγραφή της πρώτης ημέρας περιπλάνησής μας στην μαγευτική Ιαπωνία. Κρατηθείτε γερά και πάμε!

Ημέρα Νο1 - Τόκιο‌

Η μέρα μας ξεκίνησε με μια επίσκεψη στα Family Mart για να αγοράσουμε πρωινό και διάφορα σνακ για τις λιγούρες. Στη συνέχεια πήραμε το μετρό από το σταθμό Kanda και κατευθυνθήκαμε στο σταθμό Harajuku για να επισκεφτούμε τον διάσημο ναό Meiji.

Ναός Meiji: Πρόκειται για έναν Σιντοϊστικό ναό που είναι αφιερωμένος στα θεοποιημένα πνεύματα του αυτοκράτορα Meiji και της συντρόφου του αυτοκράτειρας Shoken. Ο ναός ολοκληρώθηκε το 1920 (8 χρόνια μετά το θάνατο του αυτοκράτορα Meiji), καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ξαναχτίστηκε αμέσως μετά το τέλος του πολέμου.  

Ο ναός βρίσκεται σε πολύ βολική τοποθεσία στο κέντρο του Τόκιο, μόλις 10 λεπτά με τα πόδια από τη νότια είσοδο κοντά στο σταθμό Harajuku ή τη βόρεια είσοδο κοντά στο σταθμό Yoyogi. Η είσοδος στο χώρο του ιερού χαρακτηρίζεται από μια τεράστια πύλη torii, μετά την οποία τα αξιοθέατα και οι ήχοι της πολυσύχναστης πόλης αντικαθίστανται από ένα ήρεμο δάσος. Τα περίπου 100.000 δέντρα που αποτελούν το δάσος του Meiji Jingu φυτεύτηκαν κατά την κατασκευή του ιερού και ήταν προσφορές από διάφορες περιφέρειες σε ολόκληρη την Ιαπωνία.

Ο ναός Meiji είναι ένας από τους δημοφιλέστερους ναούς σε ολόκληρη την Ιαπωνία με πλήθος προσκυνητών και τουριστών να τον επισκέπτονται καθόλη τη διάρκεια του έτους , οπότε καλό θα είναι να τον επισκεφτείτε αρκετά νωρίς για να αποφύγετε τη λαοθάλασσα. Εμείς ήμασταν εκεί κατά τις 9.00 το πρωί και ήδη είχε αρχίσει να καταφτάνει αρκετός κόσμος. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας τελούνταν ένας παραδοσιακός Σίντο γάμος στο ναό και είχαμε την τύχη να τον παρακολουθήσουμε (αν έχετε περιέργεια για το τι φοράει η νύφη στους Σίντο γάμους, παρακάτω έχω τη μοναδική καλή φωτογραφία που κατάφερα να τραβήξω).

Είσοδος: Ελεύθερη
Ώρες Λειτουργίας: Από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου

Για περισσότερες πληροφορίες για το ναό μπορείτε να επισκεφτείτε την επίσημη σελίδα του ναού Meiji .  

Πάρκο Yoyogi: Επόμενη στάση μας ήταν το πάρκο Yoyogi, το οποίο βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο ναό Meiji. Εδώ κάπου θα πρέπει να σας προειδοποιήσω να μην προσπαθήσετε να κόψετε δρόμο από την περιοχή του ναού προς τα πάρκο, γιατί μπορεί να φτάσετε στο πάρκο αλλά δεν θα υπάρχει είσοδος να μπείτε (παθούσα!). Ο πιο εύκολος και σίγουρος δρόμος είναι να βγείτε εντελώς έξω από την περιοχή του ναού και να στρίψετε δεξιά προς το πάρκο (υπάρχει και σήμανση μόλις βγείτε στον κεντρικό δρόμο).

Το πάρκο Yoyogi είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα στο Τόκιο με πολλές λίμνες και μεγάλες δασικές εκτάσεις. Είναι ένα εξαιρετικό μέρος για τζόκινγκ, πικνίκ και άλλες υπαίθριες δραστηριότητες. Την εποχή της επίσκεψής μας οι κερασιές μόλις άρχισαν να ανθίζουν και οι γιαπωνέζοι δεν άφησαν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να διοργανώσουν πικνίκ κάτω από τα ανθισμένα δένδρα (τα περίφημα hanami) για να θαυμάσουν το θέαμα.

Είσοδος: Ελεύθερη
Ώρες Λειτουργίας: Πάντα ανοιχτό

Harajuku: Η περιοχή Harajuku είναι παγκοσμίως γνωστή ως ένα από τα πιο μοντέρνα μέρη της Ιαπωνίας - και ίσως ολόκληρου του κόσμου! Είναι το σπίτι του kawaii, ή της ιαπωνικής κουλτούρας "cuteness". Αυτή η πολυσύχναστη γειτονιά έχει γεννήσει πολλές από τις πιο εκκεντρικές τάσεις της χώρας και είναι πάντα γεμάτη μανιακούς με το στυλ εφήβους που φορούν επιδεικτικά ότι πιο "προχώ" έχουν βρει στη ντουλάπα τους.

Φτάσαμε στη Harajuku λίγο μετά τις 12 και η κοσμοσυρροή που συναντήσαμε δεν περιγράφεται με λόγια (ρίξτε μια ματιά στις πιο πάνω φωτογραφίες για να πάρετε μια ιδέα). Αν και δεν είμαι fun του πολύ κόσμου, νομίζω πως η έξαλλη αυτή κατάσταση σου μεταδίδει το ρυθμό και τη ζωντάνια της περιοχής και σε βάζει για το καλά στο κλίμα - εξάλλου δεν νομίζω να υπάρχει κάποια ιδιαίτερα χαλαρή ώρα να την επισκεφτείτε 😜

Ο πιο κεντρικός δρόμος στη Harajuku είναι η οδός Takeshita (Takeshita Dori), όπου θα βρείτε αμέτρητα αστεία και περίεργα καταστήματα, καθώς και χαριτωμένα cafes (σημειώστε ότι τα περισσότερα μαγαζιά ανοίγουν μετά τις 11, οπότε μια πρωινή επίσκεψη στην περιοχή δεν είναι και πολύ καλή ιδέα). Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε κρέπα - το "εθνικό" φαγητό της Harajuku - σε κάποια από τα πολλά μαγαζιά στην Takeshita Dori.  Εμείς δυστυχώς δεν καταφέραμε να δοκιμάσουμε γιατί οι ουρές ήταν απλά τεράστιες...  

Στην Takeshita Dori βρίσκεται και το μεγαλύτερο Daiso στο Τόκιο! Τα Daiso είναι μια γιαπωνέζικη αλυσίδα καταστημάτων που μοιάζουν με τα δικά μας μαγαζιά "Όλα 1 ευρώ" (εκεί είναι 100 γιεν που είναι περίπου 1 ευρώ). Στα Daiso μπορείτε να βρείτε απίστευτη ποικιλία σε προϊόντα - από φαγώσιμα και χαρτικά μέχρι είδη σπιτιού και προϊόντα μακιγιάζ - σε τιμές που δεν τις φαντάζεστε. Είναι μια όαση οικονομίας στην ακριβούτσικη Ιαπωνία και πρέπει οπωσδήποτε να τα επισκεφτείτε. Μπορείτε επίσης να βρείτε και όμορφα αναμνηστικά για φίλους και γνωστούς.

Λεωφόρος Omotesando: Μετά τις βόλτες μας στη Harajuku επισκεφτήκαμε τη λεωφόρο Omotesando. Η αντίθεση με την περιοχή της Harajuku είναι τεράστια, καθώς στην πρώτη βρίσκεις σχετικά φτηνά καταστήματα που απευθύνονται σε νεανικό κοινό, ενώ η Omotesando στεγάζει πολυτελή καταστήματα γνωστών οίκων και απευθύνεται σε ευκατάστατους πελάτες.

Ακόμα και αν δεν έχετε σκοπό να αγοράσετε κάτι στα πανάκριβα καταστήματα - όπως και εμείς άλλωστε - μην παραλείψετε μια βόλτα στη συγκεκριμένη γειτονιά όπου θα βρείτε πολύ μοντέρνα κτίρια γνωστών αρχιτεκτόνων (τόσο γιαπωνέζων όσο και ξένων), αλλά και κομψά καφέ και εστιατόρια για να κάνετε ένα ευχάριστο διάλειμμα.

Καθώς περπατούσαμε από την Harajuku προς τη λεωφόρο Omotesando (διαδρομή 7 - 8 λεπτών), πέσαμε πάνω σε ένα τεράστιο κατάστημα της Samsung, το GALAXY Showcase Tokyo. Κουβεντιάσαμε για λίγο με τον φίλο μου αν άξιζε να αφιερώσουμε χρόνο και τελικά αποφασίσαμε να μπούμε. Αποδείχτηκε ότι πήραμε τη σωστή απόφαση! Πρόκειται για ένα πολυώροφο χτίριο, όπου κάθε όροφος σου επιφυλάσσει και μία νέα εμπειρία (τα νέα μοντέλα κινητών, έξυπνα ρολόγια, ρομποτάκια που τα κατευθύνεις από το κινητό και πολλά άλλα). Έχεις επίσης τη δυνατότητα να συμμετέχεις δωρεάν(!) σε δραστηριότητες εικονικής πραγματικότητας. Εμείς πήραμε μέρος σε δύο τέτοιες δραστηριότητες και μπορώ να πω ήταν εξαιρετικά αληθοφανείς και πολύ διασκεδαστικές! Αν σας βγάλει ο δρόμος σας εκεί και έχετε λίγο χρόνο, μην παραλείψετε να το επισκεφτείτε!

Λίγα μέτρα μετά το κατάστημα της Samsung θα βρείτε το εμπορικό κέντρο Tokyu Plaza με την χαρακτηριστική είσοδο με τους καθρέφτες που ενδείκνυται για εντυπωσιακές σέλφι (δείτε την παραπάνω γκαλερί φωτογραφιών για να πάρετε μια ιδέα της εισόδου). Μέσα στο εμπορικό θα βρείτε μαγαζιά με τα πιο τρελά ρούχα που μπορείτε να φανταστείτε, ενώ μην παραλείψετε μια επίσκεψη στο υπέροχο roofgarden του έκτου ορόφου.

Shibuya: Η Shibuya είναι η ιαπωνική έκδοση της Times Square και όχι άδικα... Τα φώτα, ο κόσμος και η κίνηση δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα που δεν θα συναντήσετε πουθενά αλλού. Πρόκειται για τον πιο πολυσύχναστος δρόμο στον κόσμο που τον διασχίζουν κάθε φορά περίπου 2500 άτομα ταυτόχρονα! Προετοιμαστείτε λοιπόν για έναν μικρό πανικό κάθε φορά που ανάβει το πράσινο φανάρι για τους πεζούς! Αν αναζητάτε την καλύτερη θέα της διάβασης θα πρέπει να πάτε στα γειτονικά Starbucks, αλλά θυμηθείτε ότι θα πρέπει να παραγγείλετε κάτι πριν σας αφήσουν να ανεβείτε στο δεύτερο όροφο. Μια καλή εναλλακτική αποτελούν τα παράθυρα στο δρόμο σας για τη γραμμή του μετρό Keio Inokashira μέσα στο σταθμό Shibuya.

Και αφού τα βήματά σας σας έφεραν στο σταθμό Shibuya, μην ξεχάσετε να αναζητήσετε σε μία από τις εισόδους του το άγαλμα του πιστού σκύλου Hachiko. Ο Hachiko περίμενε καθημερινά το αφεντικό του στην είσοδο του σταθμού και συνέχισε να το κάνει ακόμα και μετά τον θάνατο του αφεντικού του. Το άγαλμα αποτελεί σημείο συνάντησης για τους ντόπιους και σημείο φωτογράφησης για τους τουρίστες, και συνήθως είναι περιτριγυρισμένο από ένα μικρό πλήθος κόσμου.

Μια καλή συμβουλή που έχω για όσους από εσάς αγοράσουν το Japan Rail Pass, είναι να ετοιμάσετε μια λίστα με τις διαδρομές (εκτός πόλης) που σκοπεύετε να κάνετε και τις αντίστοιχες ώρες για τα δρομολόγια και να τη δώσετε σε έναν σταθμό για να σας βγάλουν όλα τα εισιτήρια μαζί και να μην τρέχετε για εισιτήρια λίγο πριν φύγει το τρένο. Ακόμα και αν αλλάξετε γνώμη ή ώρα για το ταξίδι σας, με το Japan Rail Pass δικαιούστε απεριόριστα εισιτήρια οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά. Εμείς κάναμε αυτή τη διαδικασία στο σταθμό της Shibuya και μας γλίτωσε πολύ κόπο και χρόνο τις επόμενες μέρες. Αποδείχθηκε ότι μερικά από τα δρομολόγια που θα κάναμε ήταν τοπικά και δεν γινόταν να κάνουμε κράτηση, αλλά η κυρία στο κισσέ μας ενημέρωσε ευγενικά και μας έκλεισε θέσεις όπου ήταν δυνατό.

Η περιοχή γύρω από τη διάβαση είναι γεμάτη ζωή, με πολλά μαγαζιά και πάρα πολύ κόσμο! Πάρτε την ευκαιρία και περιπλανηθείτε στους δρόμους γύρω από τη διάβαση, μπείτε στα καταστήματα να χαζέψετε ή κάντε τις αγορές σας. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να βαρεθείτε εύκολα σε αυτό το σημείο της πόλης. Εμείς επισκεφτήκαμε τα πολυκαταστήματα Shibuya 109 και Shibuya Hikarie και αν και δεν ψωνίσαμε κάτι, η εμπειρία και μόνο ήταν απολαυστική. Και για τους λάτρεις των παιχνιδιών, υπάρχουν πολλά μέρη που μπορείτε να καείτε με κλασικά και μη(!) βιντεοπαιχνίδια, αλλά και με τα γιαπωνέζικα panchiko games - κάτι σαν τα δικά μας φρουτάκια.

Και αν πεινάσετε με τις βόλτες σας, σας έχω την καλύτερη πρόταση εστιατορίου στην περιοχή, το Gyukatsu Motomura! Εκεί θα δοκιμάσετε τη διάσημη βοδινή μπριζόλα Katsu, που είναι ένα από τα νοστιμότερα γεύματα στην Ιαπωνία! Να σας προειδοποιήσω ότι το εστιατόριο είναι μικροσκοπικό (όπως και πολλά άλλα στο Τόκιο) και δεν χωράει πάνω από 10 άτομα. Επίσης είναι διάσημο και για αυτό συνήθως σχηματίζονται ουρές στην είσοδό του. Μην απογοητευτείτε όμως γιατί οι γιαπωνέζοι τρώνε γρήγορα και οι ουρές προχωρούν με γοργούς ρυθμούς. Εμείς περιμέναμε γύρω στη μισή ώρα και σας διαβεβαιώνω ότι το φαγητό μας αποζημίωσε πλήρως για την αναμονή.

Και κάπου εδώ φτάσαμε στο τέλος της πρώτης ημέρας. Κατάκοποι και πλημμυρισμένοι με νέες εικόνες γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και ξεραθήκαμε στον ύπνο 😁 Σύντομα θα σας αφηγηθώ και τις περιπέτειες της δεύτερης μέρας μας στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Μέχρι τότε... σας χαιρετώ!